Czas leczy rany – my zrobimy to szybciej.

Działanie i zastosowanie laserów niskoenergetycznych.

Promieniowanie laserowe jest falą elektromagnetyczną, która jest określona poprzez jej długość (X), częstotliwość (f) i amplitudę. Długości fal emitowanych przez lasery leżą w środku widma elektromagnetycznego.

Promieniowanie laserowe padając na tkankę wnika w nią tylko częściowo. Część tego promieniowania ulega odbiciu i rozproszeniu oraz absorbcji już w warstwie naskórka. Do skutecznej biostymulacji konieczne jest precyzyjne dostarczenie określonej ilości energii na odpowiednią głębokość. Stopień absorbcji i głębokość wnikania zależy z jednej strony, od budowy naświetlanej tkanki tzn. jej struktury, ukrwienia, pH , zawartości wody, pigmentów, melaniny i hemoglobiny z drugiej zaś od długości fali, promieniowania, mocy i czasu trwania naświetlania.

W zależności od zasady działania lasery dzielimy na:

• Impulsowe, które emitują wiązkę promieniowania w postaci okresowo powtarzających się impulsów światła;
• Ciągłego działania, tzw. lasery cw (continuous work) emitujące wiązkę ciągłą (jak żarówka).

Charakterystyczne cechy promieniowania laserowego to:

Monochromatyczność (laser emituje promieniowanie o bardzo małej szerokości linii widmowej czyli promieniowanie jednobarwne)
Koherencja czyli spójność (czasowe i przestrzenne uporządkowanie drgań promieniowania)
Kolimacja wiązki (bardzo mała rozbieżność wiązki)
Intensywność (duża gęstość energii w wąskiej linii widmowej)

W zależności od mocy promieniowania, lasery dzielą się na:

• Wysokoenergetyczne (chirurgiczne) – mające zastosowanie w różnych dziedzinach chirurgii np. do cięcia lub usuwania tkanki, w okulistyce do fotokoagulacji siatkówki, w stomatologii, onkologii i pulmonologii;najczęściej stosuje się lasery: C02, argonowe, YAG:Nd;
• Niskoenergetyczne (stymulacyjne) – stosowane w biostymulacji m.in. do leczenia trudno gojących się ran (owrzodzenia troficzne, odleżyny, świeże blizny), różnych zespołów bólowychnp. związanych ze zmianami zwyrodnieniowo-wytwórczymi i zapalnymi stawów, traumatologią narządów ruchu, konfliktem dyskowo-korzeniowym, w ostatnich czasach obserwuje się wzrost zainteresowania zastosowaniem laserów tego typu w praktycznie wszystkich dziedzinach medycyny. Mają tu głównie zastosowanie lasery He-Ne oraz laserowe diody półprzewodnikowe arsenkowo galowe.